ឧសភា 14 2020
READ 00:04:37
សំណួរចំនួន 3 ដែលអតិថិជនចង់បានចម្លើយអំពីអ្នកផ្តល់ប្រឹក្សាយោបល់
ខ្ញុំមិនស្គាល់អ្នកទេ នៅពេលអ្នកធ្វើដំណើរ ប៉ុន្តែខ្ញុំចំណាយពេលយ៉ាងច្រើននៅអាកាសយានដ្ឋាន សណ្ឋាគារ របៀងទទួលភ្ញៀវ (ឡូបប៊ី)។ល។ ហើយខ្ញុំតែងមានឱកាសជួបជាមួយមនុស្សល្បីល្បាញបំផុត។ តើអ្នកធ្លាប់បានធ្វើដូចនោះទេ? តើអ្នកធ្លាប់ស្ថិតក្នុងអាកាសយានដ្ឋានឬសណ្ឋាគារទេ ហើយអ្នកបានឃើញនរណាម្នាក់ពិត...ពិតជាសំខាន់ទេ? ជាក់ស្ដែង ពេលនោះ ខ្ញុំនៅ Peninsula ក្នុងរដ្ឋ Chicago ហើយខ្ញុំឃើញនៅទីនោះ ប្រហែលបួនតុនៅខាងស្ដាំគឺ Tom Cruise និង Matt Damon កំពុងញ៉ាំអាហារថ្ងៃត្រង់នៅតុតែមួយ។ រួចពួកគេក៏ងើបឈរដើម្បីចាកចេញ ហើយខ្ញុំគិតថា អូ៎ លោកម្ចាស់ ពួកគេមានកម្ពស់ខ្ពស់បែបនេះ។ ខ្ញុំមានន័យថា ខ្ញុំមិនអាចជឿថាតើពួកគេធំដូច្នេះទេ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំចង់ប្រាប់អ្នកអំពីបុគ្គលល្បីល្បាញដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍បំផុតម្នាក់ ដែលខ្ញុំធ្លាប់ជួបក្នុងពេល 22 ឆ្នាំនៃការធ្វើដំណើររបស់ខ្ញុំ។
វាបានកើតឡើងនៅ Hyatt Regency Century Plaza Los Angeles។ ខ្ញុំកំពុងចាកចេញពីបន្ទប់របស់ខ្ញុំ ដើម្បីចុះទៅក្រោមទៅធ្វើជាវាគ្មិនក្នុងការប្រជុំមួយ ហើយខ្ញុំមានកាបូបមានកង់រុញនៅខាងមុខខ្ញុំ។ ខ្ញុំកំពុងធ្វើដំណើរទៅ ហើយនៅខាងមុខខ្ញុំនោះគឺជាស្ដ្រីម្នាក់ដែលមានកម្ពស់ប្រហែល 1,8ម៉ែត្រ ហើយនាងនៅជាមួយបុរសម្នាក់ដែលមានកម្ពស់ប្រហែល 1,7ម៉ែត្រ ហើយបុរសនោះយកដៃប្រគាកខ្លួននាង។ ពួកគេកំពុងដើរតាមច្រកផ្លូវ ហើយខ្ញុំក៏និយាយមកកាន់ខ្លួនឯងថា មួយគូនេះមានរូបរាងមិនសូវស៊ីគ្នាសោះ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនគិតអ្វីពីរឿងនេះទេ។ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមចូលទៅជិតបន្តិច ហើយដោយមិននឹកស្មានដល់ គឺបុរសនោះកំពុងស្បថស្បែដាក់នាងយ៉ាងច្រើនចម្លែក។ ខ្ញុំមានន័យថា ស្បថសច្ចា។ ហើយមែនហើយ វាមិនរំខាងនាងអីបន្តិចសោះ។ នាងថែមទាំងមិនយកចិត្តទុកដាក់ផង។
បុរសនោះនៅតែបន្តប្រើពាក្យស្បថស្បែទាំងនោះ។ វាប្រៀបបានសម្ដីមនុស្សបាតផ្សារ។ ខ្ញុំចង់មានន័យថា យ៉ាប់ណាស់។ យើងតម្រង់ទៅជណ្ដើរប្រអប់ យើងឈប់ ហើយគាត់ក៏បែរមើលមួយជុំ។ គាត់មានកម្ពស់ប្រមាណ 1,7ម៉ែត្រ។ ខ្ញុំមានកម្ពស់ 1,95ម៉ែត្រ។ គាត់បែរជុំវិញហើយមើលខ្ញុំ ហើយគាត់ក៏និយាយថា “អូ៎ ខ្ញុំសូមអធ្យាស្រ័យ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់សុំអភ័យទោសចំពោះអ្វីដែលទើបបានកើតឡើងនៅទីនោះ។” ខ្ញុំមើលចុះ ហើយមើលៗ នោះគឺប្រហែល 15ឆ្នាំមុន ខ្ញុំកំពុងសម្លឹងមើល Robin Williams។ នោះគឺ Robin Williams នៅចំពោះមុខស្រស់ៗតែម្ដង។ គាត់បែរមក ហើយចាប់ផ្ដើមមករកខ្ញុំ គាត់ក៏ចាប់ផ្ដើមនិយាយកំប្លែងបែប Mork គឺ “Mork and Mindy”។ ខ្ញុំមានន័យថា តើអ្នកកំពុងធ្វើអី? តើអ្នកនឹងធ្វើអី? គាត់ចាប់ផ្ដើមនិយាយជាមួយខ្ញុំពិតជាលឿន ហើយគាត់និយាយថា “អ្នកធ្វើអីដែរ?” ហើយខ្ញុំនិយាយថា “ខ្ញុំជាវាគ្មិនម្នាក់”។ “អូ៎ ខ្ញុំគឺជាសិល្បករផ្ដល់ការកម្សាន្តម្នាក់។ អ្នកនិងខ្ញុំ គឺយើងស្ថិតក្នុងធុរកិច្ចដូចគ្នា។” គាត់ដូចជាធ្វើឲ្យខ្ញុំភ្ញាក់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំង ដោយសារគាត់បានសួរខ្ញុំនូវសំណួរទាំងអស់នេះ។
យើងចូលក្នុងជណ្ដើរប្រអប់ ហើយខ្ញុំចង់ប្រាប់អ្នកថា គាត់គឺជាបុគ្គលរួសរាយបំផុតដែលអ្នកចង់ជួប គឺជាបុគ្គលរាក់ទាក់ៗណាស់។ យើងបានចូលក្នុងជណ្ដើរប្រអប់ ចុះទៅក្រោម។ អញ្ចឹង តើអ្នកនឹងបន្តដូចម្ដេច? តើអ្នកនឹងនិយាយអ្វីទៅ? តើវានឹងទៅជាយ៉ាងណាទៅ? យើងទៅដល់របៀងទទួលភ្ញៀវ; គាត់បាននិយាយសរសើរខ្ញុំបន្ថែមទៀត ហើយខ្ញុំក៏ចេញទៅ។ ខ្ញុំទៅជិតដល់បន្ទប់ ខ្ញុំក៏ឃើញអ្នកគ្រប់គ្រង។ ខ្ញុំបាននិយាយថា “ខ្ញុំត្រូវប្រាប់អ្នករឿងខ្លះ។ រឿងដែលចម្លែកបំផុតបានកើតឡើងចំពោះខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានចាកចេញពីបន្ទប់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏ជួប Robin Williams។ គាត់នៅជាមួយស្ដ្រីម្នាក់ដែលមានកម្ពស់1,8ម៉ែត្រ ហើយគាត់បានស្បថស្បែដូចមនុស្សឆ្កួត។”
តើអ្នកដឹងទេថាគាត់បាននិយាយអ្វីប្រាប់ខ្ញុំ? “អា៎ កុំខ្វល់។ វាគ្មានរឿងអ្វីធំដំទេ។” អ្នកឃើញទេ Robin Williams បានទៅសណ្ឋាគារនោះ។ អ្នកគ្រប់គ្រងនិយាយថា “គាត់មកនៅទីនេះប្រាំបួនសប្ដាហ៍មកហើយ នៅរៀងរាល់ព្រឹកម៉ោង 9:00 អ្នកបម្រើចូលទៅប្ដូរកម្រាលពូក ហើយឃើញ Robin Williams មានគម្លាត 15សង់ទីម៉ែត្រពីកញ្ចក់ កំពុងហាត់ប្រើពាក្យស្បថស្បែហូរហែរបស់គាត់សម្រាប់កម្មវិធីពិសេសរបស់ HBO។” អញ្ចឹងអ្វីដែលគាត់បានធ្វើគឺហាត់ប្រើពាក្យស្បថស្បែហូរហែសម្រាប់កម្មវិធីពិសេសរបស់ HBO។ តើអ្នកបានឮអ្វីដែលខ្ញុំបាននិយាយទេ? វាមិនមែនជាការស្បថស្បែរទូទៅទេ ប៉ុន្តែគាត់ចង់ធ្វើឲ្យប្រាកដថា ពាក្យហូរហែនោះដំណើរការយ៉ាងរលូន គ្រប់ពេលដែលប្រើវា។ ហើយនៅពេលខ្ញុំឮរឿងនោះ ខ្ញុំគិតអំពីបរិមាណនៃការរៀបចំដែលអ្នកមានវិជ្ជាជីវៈត្រៀមសម្រាប់ពេលសម្ដែង។ តើអ្នកប៉ុន្មាននាក់ធ្លាប់បានឃើញ Robin Williams មានលក្ខណៈបែបនេះ បែបនោះលើ TV ឬការផ្សាយផ្ទាល់?
អ្នកគិតថា អស្ចារ្យ មានភាពប្រសើរឡើងគ្រប់ពេលទាំងអស់។ មានភាពប្រសើរឡើងច្រើន ប៉ុន្តែសូមឲ្យខ្ញុំប្រាប់អ្នកថា ភាពប្រសើរឡើងច្រើននោះគឺត្រូវការនូវការរៀបចំឲ្យបានពេញលេញ។ ខ្ញុំបានមើលភាពយន្តឯកសារមួយអំពីគាត់ដែលត្រឡប់មកពីទីក្រុងឡុងដ៍កាលពី2សប្ដាហ៍មុន ហើយពួកគេបានជជែកអំពីវិធីសាស្ត្រហួសហេតុរបស់គាត់ចំពោះការរៀបចំសម្រាប់ព្រឹត្តិការណ៍សម្ដែងរបស់គាត់។ នៅពេលពន្លឺចាប់ផ្ដើមបើក គាត់ត្រៀមរួចរាល់ជាស្រេចដើម្បីចាប់ផ្ដើម។ ហើយខ្ញុំចង់និយាយថា ដូចគ្នានេះដែរ មានរឿងដូចនេះជាច្រើនបានកើតឡើងក្នុងឧស្សាហកម្មរបស់យើង នៅពេលយើងជួបជាមួយភ្ញៀវថ្មីៗ ជាមួយមនុស្សថ្មីៗ, គ្រប់ពេលដែលយើងនៅចំពោះមុខភ្ញៀវ វាជាពេលសម្ដែងសម្រាប់យើង។ វាជាពេលសម្ដែងសម្រាប់យើងក្នុងនាមជាអ្នកទំនាក់ទំនង។
នេះជាពេលដ៏សំខាន់ដែលត្រូវចូលរួមពាក់ព័ន្ធ ដោយសារតែអ្វីដែលនឹងយកទៅដាក់ភ្នាល់គ្រប់ពេលដែលយើងប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយភ្ញៀវ ជាពិសេសភ្ញៀវថ្មីៗ គឺម៉ាកផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកនោះហើយដែលនឹងយកទៅភ្នាល់។ គ្រប់ពេល។ ហើយមែនហើយ ខ្ញុំមើលវាឃើញដូចនេះ៖ ខ្ញុំគឺជាអ្នកធ្វើបទបង្ហាញ, ខ្ញុំគឺជាវាគ្មិន ជាអ្នកទំនាក់ទំនង ហើយអ្នកក៏ដូច្នោះដែរ។ យើងស្ថិតក្នុងធុរកិច្ចតែមួយ ប៉ុន្តែគ្រាន់តែតាមវិធីផ្សេងគ្នាប៉ុណ្ណោះ។
ម៉ាករបស់ខ្ញុំអាចនឹងយកទៅដាក់ភ្នាល់គ្រប់ពេលដែលខ្ញុំឈរនៅខាងមុខមនុស្ស។ គ្មាននរណាម្នាក់យកចិត្តដាក់លើអ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វើកាលពីសប្ដាហ៍មុនឬពីរសប្ដាហ៍មុននៅទីក្រុងឡុងដ៍ ឬ San Antonio ទេ គ្មាននរណាម្នាក់ខ្វល់ទេ។ អ្វីដែលអ្នកខ្វល់គឺអ្វីដែលនឹងកើតឡើងនៅថ្ងៃនេះ ដោយសារនេះជាអ្វីដែលកើតឡើងចំពោះម៉ាករបស់យើង។ មនុស្សកំពុងបន្តធ្វើការវិនិច្ឆយអំពីយើងក្នុងលក្ខខណ្ឌនៃការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាបន្តបន្ទាប់។ អញ្ចឹង អ្វីដែលខ្ញុំចង់និយាយនៅទីនេះ នៅថ្ងៃនេះគឺថា នៅពេលអ្នកស្ថិតនៅចំពោះមុខភ្ញៀវសក្ដានុពល តើអ្នកនិយាយអ្វី? អ្វីជាសាររបស់អ្នក? តើអ្នកផ្ដល់វាឲ្យពួកគេដូចម្ដេច? សំខាន់បំផុត តើការត្រៀមរៀបចំច្រើនប៉ុណ្ណាដែលអ្នកបានធ្វើក្នុងការគិតអំពីរបៀបដែលអ្នកអាចប្រាប់រឿងរបស់អ្នកយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព? គ្រប់គ្នាស្ថិតក្នុងបន្ទប់នេះ គ្រប់គ្នាកំពុងអង្គុយ គ្រប់គ្នាកំពុងអង្គុយលើកៅអីខ្ពស់ គ្រប់គ្នានៅទីនេះមានរឿងមួយត្រូវប្រាប់ គឺរឿងដ៏អស្ចារ្យមួយដើម្បីប្រាប់។ ហើយចំណង់របស់ខ្ញុំសម្រាប់កិច្ចការទាំងស្រុងនៅទីនេះគឺថា ខ្ញុំចង់ធ្វើឲ្យប្រាកដថា រឿងរបស់អ្នកត្រូវបានប្រាប់តាមវិធីមួយដែលច្បាស់លាស់ ខ្លីមានន័យ ហើយសំខាន់បំផុតនោះគឺទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍មនុស្ស ដូចដែលអ្នកសម្លឹងទៅរកការលូតលាស់ក្នុងធុរកិច្ចរបស់អ្នក។
នេះជាការលំបាកធំបំផុតដែលយើងមានក្នុងនាមជាអ្នកទំនាក់ទំនង។ យើងមានវិធីច្រើនពេកក្នុងការនិយាយ ហើយយើងមិនមានពេលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីនិយាយវា។ ខ្ញុំចង់ប្រាប់អ្នកថា អ្នកមានវិធីច្រើនពេកក្នុងការនិយាយនិងមានពេលមិនគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការនិយាយវា អញ្ចឹង អ្វីដែលសំខាន់ចាំបាច់បំផុតចំពោះអ្នកទំនាក់ទំនងដ៏ល្អប្រសើរគឺថា ពួកគេមានលទ្ធភាពក្នុងការរៀបចំការគិតរបស់ពួកគេតាមវិធីដូចនោះ វិធីដែលថាវានឹងផ្ដល់ឲ្យយ៉ាងច្បាស់ ខ្លីមានន័យ និងទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍។ នោះហើយជាអ្វីដែលខ្ញុំនឹងនិយាយនៅទីនេះក្នុងថ្ងៃនេះ។ ខ្ញុំនឹងប្រាប់អ្នកនូវឃោសនាណែនាំបន្តិចបន្តួចមួយ។ គោលបំណងនៅថ្ងៃនេះគឺអ្វីដែលយើងចង់ឲ្យសម្រេច ដើម្បីធ្វើឲ្យប្រាកដថា យើងអាចរៀបចំគំនិតរបស់យើងក្នុងការប្រាប់រឿងរបស់អ្នក មិនមែនរឿងរបស់ខ្ញុំទេ ប៉ុន្តែរឿងរបស់អ្នកតាមវិធីដែលខ្លីមានន័យ។ ខ្ញុំមានរឿងច្រើនដែលត្រូវនិយាយ។
សំខាន់បំផុតនោះគឺ វាច្បាស់ ហើយវាទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍។ អញ្ចឹង នៅពេលអ្នកធ្វើរួច មនុស្សទាំងនោះនឹងនិយាយថា “អ្នកដឹងទេ? នោះពិតជាល្អមែន។ នោះគឺជាសារដ៏អស្ចារ្យ។ ខ្ញុំពិតជាចូលចិត្តអ្វីដែលអ្នកមាននៅទីនេះណាស់។” អញ្ចឹង នោះហើយជាគោលបំណងរបស់យើងសម្រាប់ពេលនោះ។ ហើយពីនោះ អ្នកនឹងស្វែងយល់កាន់តែច្រើនអំពីការអនុវត្តរបស់អ្នក។ អ្នកនឹងស្វែងយល់កាន់តែច្រើនពីអ្វីដែលអ្នកនិយាយអំពីផ្នែកប្រាកដប្រជាមួយចំនួននៃធុរកិច្ចនេះ។ អ្វីដែលខ្ញុំនឹងបង្ហាញជូនអ្នក មិនមែនត្រឹមតែឥឡូវ ប៉ុន្តែប្រាកដណាស់ក្នុងសម័យប្រជុំបន្ទាប់ ដែលការស្រាវជ្រាវនោះបានមកពីការសិក្សាធំបំផុតដែលធ្លាប់បានធ្វើលើភាសាហិរញ្ញវត្ថុ។ ក្នុងពេល 11ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ យើងបានសិក្សាលើភាសាហិរញ្ញវត្ថុ។ តើអ្វីដែលមនុស្សគិតពីវា នៅពេលយើងប្រើភាសាហិរញ្ញវត្ថុដែលយើងមានផាសុកខ្លាំងៗណាស់ជាមួយភាសាទាំងនោះ? ខ្ញុំចង់បង្ហាញអ្នកថាតើយើងធ្វើការស្រាវជ្រាវរបស់យើងដូចម្ដេច។
និយាយឲ្យអស់ទៅ វាមិនមែនគ្រាន់តែជាក្រុមផ្ដោតស្តង់ដាទូទៅដូចអ្នកធ្លាប់ឃើញប៉ុណ្ណោះទេ។ លើកដៃរបស់អ្នក, ដាក់វាចុះ។ វាពិតជាវិសេសប្លែកពីគេ ហើយវាគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ណាស់។ ខ្ញុំនឹងបង្ហាញអ្នកនូវវីដេអូមួយអំពីក្រុមផ្ដោតជាក់ស្ដែងដែលយើងធ្វើការស្រាវជ្រាវ ព្រមទាំងគំហើញពីការស្រាវជ្រាវ ដើម្បីចែករំលែកជាមួយអ្នកនៅថ្ងៃនេះ មិនមែនត្រឹមប្រធានបទនៅថ្ងៃនេះប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែប្រធានបទផ្សេងទៀតផងដែរ។ យើងបានចាប់ដៃគូជាមួយក្រុមមួយដែលគេហៅថា Maslanksy + Partners។ ឯកទេសរបស់ពួកគេគឺការយល់ដឹងអំពីការឆ្លើយតបខាងផ្លូវអារម្មណ៍ដែលពាក្យនោះមានឥទ្ធិពលលើមនុស្ស។ ឃើញទេ ខ្ញុំខ្វល់ថាតើភ្ញៀវរបស់អ្នកមានអារម្មណ៍ដូចម្ដេចអំពីសាររបស់អ្នក។ តើពួកគេមានអារម្មណ៍ល្អ ឬក៏ពួកគេមានអារម្មណ៍មិនល្អ? អញ្ចឹង ខ្ញុំនឹងសុំឲ្យ Michael នៅទីនេះ បង្ហាញវីដេអូដែលពន្យល់ថាតើក្រុមផ្ដោតទាំងនេះដំណើរការដូចម្ដេច។ សូមមើលវា។ វាវិសេសប្លែកណាស់ក្នុងការប្រើបច្ចេកវិទ្យាប្រដាប់មួល។ អញ្ចឹង សូមឲ្យខ្ញុំពន្យល់។ [វីដេអូ]
ខ្ញុំនឹងពន្យល់ពីអ្វីដែលកើតឡើងនៅទីនេះ។ អញ្ចឹង នេះគឺជាទម្រង់ការដែលយើងធ្វើក្នុងការស្រាវជ្រាវរបស់យើង។ ជាបឋម យើងធ្វើការសម្ភាសស៊ីជម្រៅដើម្បីធ្វើឲ្យប្រាកដថា យើងកំពុងស្ថិតលើប្រធានបទនោះ។ យើងនិយាយទៅកាន់អ្នកប្រឹក្សាដោយសួរ “អូ៎ តើអ្នកនិយាយអ្វីក្នុងបទសម្ភាសលើកដំបូងជាមួយមនុស្ស?” យើងចង់ធ្វើឲ្យប្រាកដថា យើងមានភាសាត្រឹមត្រូវ។ រឿងទីពីរដែលយើងធ្វើក្នុងសម័យប្រជុំប្រដាប់មួលទាំងនេះ — ខ្ញុំនឹងបង្ហាញអ្នកក្នុងវីដេអូនេះ។ អ្នកនឹងមិនខកខានអ្វីមួយនៅទីនេះទេ។ យើងធ្វើសម័យប្រជុំប្រដាប់មួលទាំងនេះ ហើយសម័យប្រជុំប្រដាប់មួលមួយៗគឺមានលក្ខណៈវិសេសប្លែកខុសពីគេ។ នេះជារូបភាពរបស់វា។ [រូប] អញ្ចឹង សូមស្រមៃថាអ្នកគឺជាក្រុមរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំមានមនុស្សប្រហែល 30 ទៅ 35 នាក់ក្នុងសម័យប្រជុំរបស់ខ្ញុំនីមួយៗ ហើយអ្នកមានប្រដាប់មួលមួយ។ បើអ្នកចូលចិត្តអ្វីដែល Gary កំពុងនិយាយ អ្នកនឹងមួលទៅរក 100។ បើអ្នកមិនចូលចិត្តអ្វីដែលខ្ញុំកំពុងនិយាយទេ អ្នកនឹងមួលចុះ។ ចេះតែធ្វើអញ្ចឹងទៅ ហើយយើងកំពុងប្រមូលព័ត៌មានអំពីអ្វីដែលអ្នកចូលចិត្តនិងអ្វីដែលអ្នកមិនចូលចិត្តក្នុងលក្ខខណ្ឌនៃពាក្យខាងក្រោយអេក្រង់។
ខ្ញុំនឹងបង្ហាញអ្នកថាតើវាដំណើរការដូចម្ដេច។ យើងនៅពីក្រោយកញ្ចក់កំពុងបរិភោគស៊ូស៊ី និង M&M’s និងអាហារជាច្រើនទៀត។ ជាក់ស្ដែង យើងបង្ហាញអ្នកសម្ដែងនិយាយអំពីភាសាហិរញ្ញវត្ថុ អញ្ចឹងហើយគ្រប់គ្នាមានប្រដាប់មួលមួយ។ ប្រដាប់មួលត្រូវបានកំណត់នៅ 50 — 50 គឺស្ថិតនៅអព្យាក្រឹត។ អ្នកនឹងឃើញវាច្រើនក្នុងការបោះឆ្នោតជ្រើសរើសប្រធានលើកក្រោយ។ អ្វីដែលនៅលើ 50 គឺល្អ អ្វីដែលនៅក្រោម 50 គឺមិនល្អ។ នោះមានន័យថា ពួកគេមិនមានអារម្មណ៍ល្អអំពីអ្នកទេ។ អញ្ចឹង យើងចាក់សារមួយ។ [រូប] អ្នកអាចឃើញពីអេក្រង់នៅទីនេះ — មែនហើយ ពណ៌បៃតងគឺអព្យាក្រឹត។ វាគ្មានអ្វីទេ។ អូ៎ យើងកំពុងធ្វើពិតជាៗល្អនៅទីនេះ។ ពួកគេចូលចិត្តអ្វីដែលខ្ញុំកំពុងនិយាយនៅទីនេះ។ អូ៎ៗ អ្វីមួយទើបបានកើតឡើងនៅទីនោះ។ នោះមិនល្អទេ។
វាពិតជាគួរឲ្យចាប់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំងដែលអង្គុយខាងក្រោយអេក្រង់និងមើលមនុស្សឆ្លើយតបពីមួយខណៈទៅមួយខណៈភ្លាមៗ ដោយអនាមិក ចំពោះភាសាហិរញ្ញវត្ថុដែលយើងប្រើគ្រប់ពេល ហើយដែលយើងមានផាសុកខ្លាំងណាស់ជាមួយភាសាទាំងនោះ។ ប៉ុន្តែវាមិនមែនចេះតែអញ្ចឹងទេ ហើយខ្ញុំនឹងនិយាយបន្តបន្តិចទៀតថាតើមនុស្សទាំងឡាយឮយើងដូចម្ដេច នៅពេលយើងកំពុងប្រើភាសាហិរញ្ញវត្ថុដែលយើងមានផាសុកខ្លាំងណាស់ជាមួយភាសាទាំងនោះ។ យើងធ្វើសម័យប្រជុំប្រដាប់មួលចំនួនបី ហើយមួយចុងក្រោយដែលយើងធ្វើគឺការស្ទង់មតិថ្នាក់ជាតិ ដើម្បីធ្វើឲ្យប្រាកដថា គំហើញរបស់យើងត្រូវបានបញ្ជាក់និងត្រឹមត្រូវ។
នេះជាអ្វីដែលយើងបានស្វែងយល់ក្នុងពេល 11ឆ្នាំចុងក្រោយ និងក្រុមផ្ដោតចំនួន 63 ដែលស្ដាប់មនុស្សទាំងឡាយ៖ ពាក្យដែលយើងប្រើ, ឃ្លាដែលយើងប្រើ និងកថាខណ្ឌដែលយើងបង្កើតពិតជាសំខាន់។ ប៉ុន្តែបើអ្នកយកអ្វីមួយចេញពីអ្វីដែលខ្ញុំនឹងនិយាយនៅទីនេះ ថ្ងៃនេះ វាមិនមែនជាអ្វីដែលអ្នកនិយាយដែលសំខាន់នោះទេ ប៉ុន្តែអ្វីដែលពិតជាសំខាន់គឺមួយនេះតែម្ដង។ [រូប]
តើពួកគេកំពុងឮអ្វី នៅពេលអ្នកនិយាយ? មិនមែនអ្វីដែលអ្នកកំពុងនិយាយទេ ប៉ុន្តែជាអ្វីដែលពួកគេកំពុងឮ នៅពេលអ្នកកំពុងនិយាយ។ ខ្ញុំនឹងផ្ដល់ឲ្យគ្រប់គ្នាដែលចូលរួមនូវទម្រង់មួយ ហើយទម្រង់នោះគឺមានលក្ខណៈដូចនេះ៖ វានឹងអនុញ្ញាតឲ្យអ្នករៀបចំការគិតរបស់អ្នកនិងដាក់វាទៅក្នុងពុម្ពគំរូមួយដែលអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកប្រាប់រឿងរបស់អ្នកតាមវិធីដែលច្បាស់ ខ្លីមានន័យ និងទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ ផ្អែកលើអ្វីដែលយើងបានស្វែងយល់អំពីភាសាហិរញ្ញវត្ថុ។ របស់ទីពីរដែលអ្នកនឹងទទួលពីទម្រង់នេះគឺថា វាត្រូវបានរចនាដើម្បីអាចប្រាប់រឿងរបស់អ្នកដោយគ្មានការផ្លាស់ប្ដូរ — ដដែលៗ ម្ដងហើយម្ដងទៀត។
តើអ្នកធ្លាប់បានសួរខ្លួនឯងនូវសំណួរនេះទេ ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំនិយាយថា ពេលនេះ ហើយខ្ញុំមិនបាននិយាយថាពេលចុងក្រោយ? នោះពិតជាល្អ។ ខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នកអាចប្រាប់រឿងរបស់អ្នកយ៉ាងស្របគ្នាដោយគ្មានការផ្លាស់ប្ដូរ។ បទបង្ហាញនេះនៅទីនេះត្រូវបានរចនាដើម្បីអាចឲ្យធ្វើផ្ទាល់មាត់ ឬក៏ជាទម្រង់នៃឧបករណ៍ធ្វើបទបង្ហាញ។ តើមាននរណាម្នាក់នៅទីនេះ មានឱកាសធ្លាប់ប្រើឧបករណ៍ធ្វើបទបង្ហាញដើម្បីធ្វើការបង្ហាញដែរឬទេ? អ្នកមួយចំនួនតូចប្រហែលជាធ្លាប់។ អ្អ្នកខ្លះប្រហែលជាធ្លាប់។ ល្អណាស់។ វាល្អគួរសម។ រឿងមួយដែលខ្ញុំនិយាយ មែនហើយ ខ្ញុំបានបង្វឹកក្រុមផ្សេងគ្នាប្រហែល 50 ក្រុម ជាមួយបុគ្គលិករបស់ខ្ញុំអំពីប្រធានបទនេះ គ្មានអ្វីផ្សេងក្រៅពីនេះឡើយ។ ខ្ញុំមិនធ្វើអ្វីដែលវាគ្មិនអស្ចារ្យផ្សេងទៀតកំពុងធ្វើនៅទីនេះ ក្នុងថ្ងៃនេះទេ។ យើងនិយាយតែអំពីប្រធានបទនៃការធ្វើបទបង្ហាញអំពីរឿងរបស់អ្នកជូនភ្ញៀវប៉ុណ្ណោះ អញ្ចឹង បើអ្នកធ្វើវាផ្ទាល់មាត់ មានតែអ្នកប៉ុណ្ណោះដែលគួរហាត់បង្កើតបទបង្ហាញមួយ។
អ្នកនឹងស្វែងយល់បានច្រើនអំពីខ្លួនអ្នកនិងបានច្រើនអំពីក្រុមរបស់អ្នក អញ្ចឹងហើយ នោះជាអ្វីដែលយើងនឹងធ្វើនៅរសៀលនេះ។ ទម្រង់នេះត្រូវបានរចនាដើម្បីអាចធ្វើបទបង្ហាញនេះក្នុងពេល 15នាទី, 10នាទី ឬ 1ម៉ោង។ តើអ្នកប៉ុន្មាននាក់ធ្លាប់បានគិតថាអ្នកមានពេល 30នាទី ប៉ុន្តែអ្នកបានទទួលតែ 15នាទីប៉ុណ្ណោះ? ឬក៏អ្នកបានគិតថា អ្នកមានពេល 1ម៉ោង ហើយអ្នកបានទទួលតែ 30នាទីប៉ុណ្ណោះ? អូខេ។ អញ្ចឹង វានឹងអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកបំពេញវត្ថុបំណងទាំងនោះណាមួយ។ សំខាន់បំផុតនោះ ខ្ញុំនឹងចែករំលែកជាមួយអ្នកនូវសំណួរបីដែលភ្ញៀវសក្ដានុពលចង់ដឹងអំពីអ្នកក្នុងធុរកិច្ចនេះ។ អញ្ចឹង ដោយបាននិយាយហើយ សូមឲ្យខ្ញុំផ្ដល់ជូនអ្នកនូវសំណួរបីនៅទីនេះ ក្នុងពេលឥឡូវនេះ ដោយសារយើងនឹងរៀបចំបង្កើតវា។ ខ្ញុំនឹងធ្វើជាភ្ញៀវសក្ដានុពលនោះ។
នេះជាសំណួរទីមួយ៖ តើអ្នកយល់ពីភាពស្មុគ្រស្មាញដែលកើតឡើងជាមួយស្ថានការណ៍របស់ខ្ញុំទេ? តើអ្នកដឹងទេថា ខ្ញុំមានធុរកិច្ចពីរផ្សេងគ្នា ខ្ញុំមានកូនប្រាំមួយនាក់ ហើយពួកគេភាគច្រើនបានចេញពីមហាវិទ្យាល័យហើយ? ខ្ញុំមានចៅប្រាំមួយនាក់។ ខ្ញុំមាននេះ ខ្ញុំមាននោះ។ ខ្ញុំចង់ធ្វើឲ្យប្រាកដថា អ្នកមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រងស្ថានការណ៍របស់ខ្ញុំ។” នោះជាសំណួរដំបូងដែលយើងមាន ដើម្បីឲ្យប្រាកដថា យើងប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយភ្ញៀវសក្ដានុពល ហើយយើងត្រូវធ្វើវាតាមរបៀបនេះ ដូច្នេះអ្នកនឹងមិននិយាយអំពីខ្លួនអ្នកទេ ប៉ុន្តែអ្នកកំពុងនិយាយអំពីភ្ញៀវ។
នេះជាសំណួរទីពីរ៖ តើអ្នកនឹងធ្វើដូចម្ដេចជាមួយប្រាក់របស់ខ្ញុំ? តើអ្នកអាចធ្វើឲ្យរឿងនោះកើតឡើងបានទេ? តើអ្នកអាចធ្វើនោះបានទេ? តើអ្នកអាចប្រាកដថា ខ្ញុំអាចយល់ជាប្រចាំពីអ្វីដែលអ្នកនឹងធ្វើជាមួយប្រាក់របស់ខ្ញុំដែរទេ? តើអ្នកនឹងវិនិយោគវាដូចម្ដេច? តើអ្នកនឹងធ្វើដូចម្ដេច? តើអ្នកអាចប្រាប់ខ្ញុំតាមវិធីខ្លីមានន័យដែរទេ?
ហើយសំណួរចុងក្រោយ៖ តើសេវាអ្វីផ្សេងទៀតដែលអ្នកនាំមកដាក់លើតុ ដែលអាចធ្វើឲ្យខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ ក្រៅពីរឿងវិនិយោគ?
ទាំងនេះគឺជាសំណួរបីដែលភ្ញៀវទាំងឡាយសួរគ្រប់ពេល។ បើខ្ញុំកំពុងសម្ភាសនរណាម្នាក់ក្នុងសេវាហិរញ្ញវត្ថុដើម្បីផ្ដល់ជូនពួកគេនូវប្រាក់របស់ខ្ញុំ ខ្ញុំត្រូវដឹងរឿងទាំងនេះ។ ទី1៖ តើពួកគេមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រងស្ថានការណ៍របស់ខ្ញុំបានទេ? ទី2៖ ខ្ញុំចង់ដឹងថាតើអ្វីដែលពួកគេនឹងធ្វើជាមួយប្រាក់របស់ខ្ញុំ។ អ្នកដឹងថាមនុស្សខ្លះចង់ដឹងច្រើន; អ្នកខ្លះទៀតមិនចង់ទេ។ ហើយទី3៖ តើសេវាអ្វីទៀតដែលពួកគេផ្ដល់ឲ្យ?
អញ្ចឹង ទាំងនេះគឺជាសំណួរចំនួនបី។ ហើយអ្វីដែលយើងធ្វើគឺចាប់ផ្ដើមបង្កើតបទបង្ហាញមួយ។ វាគឺជាបទបង្ហាញសម្មតិកម្ម។ អាចប្រាប់រឿងរបស់អ្នកដោយឆ្លើយសំណួរទាំងនេះ។ និយាយអញ្ចឹង ក្នុងសម័យប្រជុំបន្ទាប់របស់យើង អ្នកនឹងទទួលសន្លឹកក្រដាសមួយដូចនេះ ហើយអ្នកនឹងអនុវត្តវាជាមួយខ្ញុំ ដោយអ្នកត្រូវចាប់ផ្ដើមបំពេញប្រអប់ទាំងនេះខ្លះជាក់ស្ដែងតែម្ដង។ [រូប] ខ្ញុំមិនមានវាសម្រាប់សម័យប្រជុំនេះទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំពិតជាមានវាសម្រាប់សម័យប្រជុំបន្ទាប់។ អញ្ចឹង រឿងដំបូងដែលខ្ញុំនឹងធ្វើគឺឆ្លើយសំណួរនេះ ព្រោះថាបើខ្ញុំមិនឆ្លើយសំណួរបង្កើតជំនឿទុកចិត្តនេះទេ ខ្ញុំប្រាកដជាមានបញ្ហា។
រឿងដំបូងដែលយើងនឹងធ្វើក្នុងបទបង្ហាញនេះគឺរួមបញ្ចូលជីវប្រវត្តិរបស់ក្រុមការងារស្នូល។ [រូប] នឹងដាក់ជីវិប្រវត្តិនៅទីនោះ។ តើអ្នកប៉ុន្មាននាក់ដែលមានជីវប្រវត្តិ? អូខេ។ តើអ្នកប៉ុន្មាននាក់ធ្លាប់បានសរសេរជីវប្រវត្តិផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក? ល្អហើយ។ អញ្ចឹង អ្វីដែលខ្ញុំនឹងបង្ហាញអ្នកនៅរសៀលនេះគឺជាជីវប្រវត្តិដែលមានប្រសិទ្ធភាពបំផុត ដើម្បីប្រើជាមួយភ្ញៀវ ដោយផ្អែកលើការស្រាវជ្រាវរបស់យើង។ យើងនឹងនិយាយអំពីគំនិតនេះទាំងស្រុងថាតើយើងអាចប្រើជីវប្រវត្តិដូចម្ដេច ហើយមែនហើយ អ្នកកំពុងគិត, មិនអីទេ, សូមចាំបន្តិច។ ខ្ញុំនឹងមិនចាប់ផ្ដើមនិយាយអំពីខ្ញុំទេ ខ្ញុំនឹងបង្ហាញជូនអ្នក។ ទេៗៗ។ វាមិនមែនអំពីអ្នកទេ ប៉ុន្តែវានិយាយអំពីតួនាទីដែលអ្នកដើរតួរសម្រាប់ចំណុចទាំងនោះនីមួយៗ។
ខ្ញុំនឹងបង្ហាញអ្នកថាតើយើងប្រើជីវប្រវត្តិយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាពដូចម្ដេច។ តើអ្នកគិតថា ពួកគេទិញអ្នក ឬក៏តើអ្នកគិតថា ពួកគេទិញក្រុមហ៊ុនរបស់ពួកគេ? តើអ្នកប៉ុន្មាននាក់គិតថា ពួកគេកំពុងទិញអ្នក? គ្រប់គ្នា។ មែនហើយ អញ្ចឹងមែនហើយ។ អញ្ចឹង ពួកគេចង់ដឹងអំពីអ្នក។ ពួកគេចង់ដឹងថាតើអ្នកអាចទុកចិត្តបានទេ និងថាតើវាមិនមែនជាអ្នកដែលនៅទីនោះអួតពីខ្លួនឯងថាតើអ្នកអស្ចារ្យប៉ុណ្ណា។ ខ្ញុំនឹងបង្ហាញអ្នកថាតើត្រូវប្រើវាដូចម្ដេច ហើយខ្ញុំនឹងបង្ហាញអ្នកអំពីរបៀបសរសេរមួយ ដោយផ្អែកលើការស្រាវជ្រាវ។ ហើយបើអ្នកធ្លាប់បានចូលរួមវគ្គសិក្សាណាមួយអំពីរបៀបសរសេរជីវប្រវត្តិ ខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នកគិតម្ដងទៀត។
ចំណុចទីពីរដែលខ្ញុំនឹងនិយាយគឺធនធានគាំទ្រ។ តើអ្នកអាចបញ្ជាក់ឲ្យច្បាស់ពីធនធានគាំទ្រដែលអ្នកមានទេ ដើម្បីបង្ហាញថា វាមានទីជម្រៅខាងក្រោយអ្នក? នរណានៅពីក្រោយអ្នក? តើវាមានទីជម្រៅខាងក្រោយអ្នកទេ ឬក៏វាត្រឹមជាអ្នក? ហើយបើវាជាអ្នក ខ្ញុំដឹងថា អ្នកមានធនធានហើយ។
ហើយនេះជាចំណុចទីបី៖ យើងនឹងអាចនិយាយអំពីក្រុមហ៊ុនដែលអ្នកពាក់ព័ន្ធជាមួយ ព្រមទាំងធនធានដែលក្រុមហ៊ុននោះប្រើ ដោយសារភ្ញៀវពិតជាចង់ដឹងថានរណាកំពុងឃ្លាំមើលលើប្រាក់នោះ។ ពួកគេចង់ដឹងកន្លែងដែលប្រាក់នោះទៅ ហើយនរណាកំពុងឃ្លាំមើលវា។ ពួកគេធ្លាប់បានឮហើយអំពី Bernie Madoff។ ពួកគេធ្លាប់បានឮហើយអំពីរឿងនេះ។ ជាក់ស្ដែង នេះជារឿងដ៏ធំមួយ អញ្ចឹងក្រុមហ៊ុនដែលអ្នកភ្ជាប់ខ្លួនអ្នកជាមួយ ដែលផ្ដល់នូវបទបញ្ជា ដែលតាមឃ្លាំមើលប្រាក់យកទៅវិនិយោគ គឺពិតជាសំខាន់ណាស់ៗចំពោះពួកគេ និងធ្វើឲ្យមានភាពខុសប្លែក។ ខ្ញុំនឹងបង្ហាញអ្នកថាតើត្រូវនិយាយអំពីវាដូចម្ដេច។ ខ្ញុំនឹងនិយាយអំពីជីវប្រវត្តិរបស់ក្រុមការងារស្នូល និងអ្វីដែលអ្នកធ្វើសម្រាប់ពួកគេ។ ខ្ញុំនឹងនិយាយអំពីធនធានគាំទ្រ និងអ្វីដែលពួកគេធ្វើសម្រាប់ភ្ញៀវ។ រួចហើយយើងនឹងនិយាយថាតើវាមានន័យដូចម្ដេចក្នុងការក្លាយជាភ្ញៀវនៃក្រុមហ៊ុនរបស់អ្នកនិងស្ថាប័នរបស់អ្នក។
ខ្ញុំនឹងបង្ហាញអ្នកអំពីរបៀបធ្វើវានៅរសៀលនេះ។ សំណួរទីពីរគឺ តើអ្នកនឹងធ្វើអ្វីខ្លះជាមួយប្រាក់របស់យើង? អូខេ។ អញ្ចឹង ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នកធ្វើរឿងបីយ៉ាងក្នុងពេលឥឡូវនេះតែម្ដង។ ទី1 ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នកនិយាយអំពីដំណើរការវិនិយោគ។ តើអ្វីជាដំណើរការវិនិយោគរបស់អ្នក? តើអ្នកមានមួយទេ? បើអ្នកកំពុងលក់សង្គហធន (Mutual Funds) ឬ ETFs ឬក៏អ្វីក៏ដោយ តើអ្នកមានដំណើរការវិនិយោគមួយទេ? បើខ្ញុំនឹងក្លាយជាភ្ញៀវរបស់អ្នកនិងផ្ដល់ប្រាក់របស់ខ្ញុំឲ្យអ្នក — អញ្ចឹង ខ្ញុំនឹងបង្ហាញអ្នកនូវវិធីមួយក្នុងការធ្វើវា។ សាមញ្ញនិងងាយស្រួលណាស់ តើខ្ញុំនឹងប្រាប់ពីដំណើរការវិនិយោគដូចម្ដេច? ទី2 តើអ្នកមានទស្សនវិជ្ជានៃការវិនិយោគទេ? អញ្ចឹង នៅពេលវាពាក់ព័ន្ធនឹងការគ្រប់គ្រងប្រាក់របស់ខ្ញុំ តើអ្នកជឿជាក់លើអ្វី? តើអ្វីជាគោលការណ៍ដែលអ្នកប្រកាន់យក? នៅពេលអ្នកវិនិយោគប្រាក់របស់ខ្ញុំ តើអ្វីជារឿងដែលអ្នកជឿជាក់លើ ដែលអ្នកអាចប្រាប់ខ្ញុំអំពីវា? រួចហើយរឿងទី3 ដែលខ្ញុំនឹងធ្វើនៅទីនេះគឺឲ្យអ្នកចែករំលែកករណីសិក្សាមួយជាមួយភ្ញៀវ។ ហើយជាមួយករណីសិក្សានោះ ខ្ញុំចង់ឃើញថាតើអ្នកកំពុងដោះស្រាយជាមួយមនុស្សដូចជាខ្ញុំបានទេ។ តើអ្នកធ្លាប់បានដាក់ពួកវាចូលគ្នាក្នុងករណីសិក្សាមួយទេ? តើអ្នកធ្លាប់បានធ្វើករណីសិក្សាមួយពីមុនទេ?
ខ្ញុំនឹងបង្ហាញអ្នកពីរបៀបដាក់ពួកវាចូលគ្នាយ៉ាងរហ័ស ងាយស្រួល ខ្លីច្បាស់ ទៅក្នុងករណីសិក្សាដែលមានប្រសិទ្ធភាពមួយ ដែលអ្នកអាចចែករំលែកជាមួយភ្ញៀវដោយផ្ទាល់មាត់។ ជាបឋម ខ្ញុំនឹងនិយាយឲ្យប្រាកដថា ពួកគេដឹងថាខ្ញុំមានសមត្ថភាពដោយនិយាយអំពីជីវិប្រវត្តិ បុគ្គលិកគាំទ្រ ក្រុមហ៊ុនដែលខ្ញុំកំពុងពាក់ព័ន្ធជាមួយ។ បន្ទាប់មក ខ្ញុំនឹងនិយាយអំពីដំណើរការនៃការវិនិយោគកម្រិតខ្ពស់និងទស្សនវិជ្ជានៃការវិនិយោគ។ រួចហើយខ្ញុំនឹងចែករំលែកករណីសិក្សាមួយដើម្បីបង្ហាញពួកគេថាតើវាទាំងអស់ចងជាមួយគ្នាដូចម្ដេច ថាតើវាទាំងអស់ដំណើរការដូចម្ដេច។ ឥឡូវ អ្នកអាចនិយាយថា “អាអូន មានការងារច្រើនណាស់។” តើខ្ញុំអាចនិយាយពីរឿងនេះបានទេ? ចាំពី Robin Williams ទេ? នោះជាមូលហេតុដែលខ្ញុំបើកសម័យប្រជុំនេះជាមួយ Robin Williams ពីព្រោះអ្នកឃើញទេ Williams បានចំណាយពេលគិតគ្រប់វេលា ដូចយើងត្រូវធ្វើដែរ។
យើងមិនចាំបាច់ធ្វើវាពីរដងក្នុងមួយសប្ដាហ៍ទេ ក្នុងពេលប្រាំឆ្នាំបន្ទាប់។ អ្នកធ្វើការគិតម្ដងពីអ្វីដែលអ្នកចង់និយាយ។ កត់វាទុក ហើយអ្នកនឹងមានវាពេញមួយជីវិត។
យើងបានរៀបចំការគិតរបស់អ្នកអំពីការប្រាប់រឿងរបស់អ្នកក្នុងលក្ខណៈច្បាស់ ខ្លីមានន័យ និងទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍។ អ្នកធ្វើការខ្លាំងណាស់ដើម្បីនាំមនុស្សមកកាន់តុពិភាក្សា ហើយនៅពេលពួកគេបង្ហាញខ្លួន ហើយអ្នកបង្ហាញខ្លួនដែរ ខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នកក្លាយជាអ្នកទំនាក់ទំនងល្អបំផុតដែលអ្នកអាចធ្វើបានលើប្រធានបទជាក់លាក់នេះ។ អូខេ។ អញ្ចឹង សំណួរទី1 សំណួរទី2 ហើយនេះជាសំណួរទីបី៖ តើសេវាអ្វីផ្សេងទៀតដែលខ្ញុំអាចរំពឹងបន្ថែមលើសមាសភាពវិនិយោគ? មានអ្វីផ្សេងទៀតនៅទីនោះ? ហើយខ្ញុំចង់និយាយថា ក្នុងពិភពនេះ វាប្រហែលជាទិដ្ឋភាពសំខាន់បំផុតមួយដែលយើងត្រូវចាប់អារម្មណ៍ ត្រូវគិតពិចារណា ដែលត្រូវនិយាយអំពីសេវាទាំងនេះ។
រឿងមួយដែលយើងបានធ្វើគឺស្រាវជ្រាវទិដ្ឋភាពទូទៅលើសេវាហិរញ្ញវត្ថុ។ យើងបានរកឃើញថាមានសេវាចំនួន 75 ដែលអ្នកប្រឹក្សាហិរញ្ញវត្ថុនៅសហរដ្ឋអាមេរិកផ្ដល់ជូនភ្ញៀវរបស់ពួកគេ — 75! តើអ្នកកំពុងនិយាយថា ក្នុងពិភពលោកនេះ ទាំងអស់មានតែ 75 ទេ? មែនហើយ នេះជាអ្វីដែលអ្នកធ្វើ៖ អ្នកនឹងត្រូវបំបែកវាទៅជាបីប្រភេទ។ តើអ្នកមានកត់សម្គាល់ថា យើងនិយាយអ្វីក៏បីដែរ មែនទេ? មែនហើយ បើអ្នកជាអ្នកធ្វើបទបង្ហាញល្អ អ្នកនឹងដឹងថាបីពិតជាសំខាន់ក្នុងនាមជាវាគ្មិន និងរបៀបដែលអ្នកនិយាយ ព្រមទាំងថាតើអ្នកស្ថាបនាបទបង្ហាញដូចម្ដេច។ អញ្ចឹង ខ្ញុំបានបំបែកសេវារបស់អ្នក, សន្ទនាអំពីសេវារបស់អ្នក ទៅជាបីផ្នែកនេះ។ ទីមួយដែលយើងនឹងនិយាយគឺ សេវាហិរញ្ញវត្ថុដែលមិនពាក់ព័ន្ធនឹងការវិនិយោគ ហើយខ្ញុំនឹងលើកឧទាហរណ៍ខ្លះប្រាប់អ្នក។
រួចហើយ ប្រភេទបន្ទាប់ដែលយើងនឹងនិយាយគឺ ការផ្ទេរទ្រព្យនិងការបរិច្ចាគសប្បុរសធម៌។ តើអ្នកមានជម្រើសដើម្បីផ្ដល់សេវានេះតាមរយៈក្រុមហ៊ុនរបស់អ្នក ឬក៏តាមរយៈនរណាម្នាក់ដែលអ្នកធ្លាប់ស្គាល់ដែរទេ? យើងត្រូវធ្វើឲ្យប្រាកដថា ភ្ញៀវដឹងថា សេវានេះមានចំពោះពួកគេ។ បន្ទាប់មក មួយចុងក្រោយដែលយើងនិយាយអំពីវាគឺអ្វីដែលយើងហៅថា “សេវាគេហបាល” (Concierge Services)។ ពួកវាគឺជាសេវាដែលជាប្រភេទម្ដងម្កាល។ យើងធ្វើការជាមួយក្រុមការងារធំណាស់ដែលផ្ដល់នូវសេវាបណ្ដើរឆ្កែ បើអ្នកអាចជឿថាមានករណីនេះ។ ពួកគេធ្វើដំណើរឯកជនគ្រប់បែបដែលមានតម្លៃខ្ពស់ៗណាស់ ប៉ុន្តែផ្នែកចុងក្រោយនេះគឺពិតជាសម្រាប់សេវាគេហបាល និងរបៀបប្រតិបត្តិការ។
យើងមានដូចនេះ។ អ្វីដែលខ្ញុំនឹងបញ្ចប់នៅទីនេះ ដូចដែលអ្នកអាចឃើញលើអេក្រង់ គឺមានប្រអប់ចំនួនប្រាំបួន។ [រូប] នេះជាអ្វីដែលខ្ញុំហៅថាប្រអប់ប្រាំបួន។ វាបង្កើតលំហូរនៃបទបង្ហាញរបស់ខ្ញុំ។ វានឹងជួយ បើខ្ញុំកំពុងនៅក្នុងក្លឹបមួយ ឬនៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍សប្បុរសធម៌ ឬក៏អ្វីមួយ ហើយនរណាម្នាក់និយាយមកកាន់ខ្ញុំ “សូមប្រាប់ខ្ញុំអំពីក្រុមរបស់អ្នកមើល” ឬក៏អ្នកមានសំណួរស្រាវជ្រាវខ្លះ។ មែនហើយ យើងនៅតែធ្វើកិច្ចការស្រាវជ្រាវរបស់យើងជាមួយភ្ញៀវដដែល។ អ្វីដែលខ្ញុំកំពុងនិយាយនៅទីនេះគឺការឆ្លើយតបរបស់យើង នៅពេលពួកគេនិយាយថា “អញ្ចឹង សូមប្រាប់ខ្ញុំអំពីក្រុមហ៊ុនរបស់អ្នកចុះ។” ខ្ញុំដឹងថា រឿងទីមួយដែលខ្ញុំនឹងត្រូវធ្វើគឺបង្ហាញសមត្ថភាពដែលខ្ញុំអាចគ្រប់គ្រងស្ថានការណ៍របស់ពួកគេ។ ខ្ញុំនឹងនិយាយអំពីតួនាទីរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំនឹងនិយាយអំពីបុគ្គលិកគាំទ្រដែលយើងមាន។
ខ្ញុំនឹងនិយាយអំពីអ្វីដែលវាមានន័យចំពោះពួកគេក្នុងការក្លាយជាភ្ញៀវរបស់ក្រុមហ៊ុនខ្ញុំ។ រឿងទីពីរដែលខ្ញុំនឹងធ្វើគឺត្រូវពន្យល់ពីអ្វីដែលខ្ញុំនឹងធ្វើជាមួយប្រាក់របស់ពួកគេ អញ្ចឹងពួកគេមានការយល់ដឹងច្បាស់មួយ។ ខ្ញុំនឹងនិយាយអំពីទស្សនវិជ្ជានៃដំណើរការនេះ ហើយខ្ញុំនឹងចែករំលែកករណីសិក្សាមួយ។ មែនហើយ អ្នកមិនត្រូវធ្វើរឿងទាំងអស់នេះក្នុងពេលតែមួយទេ ហើយនេះមិនមែនជាសន្ទនាតែឯងដែរ ពីព្រោះអ្នកនឹងត្រូវពិនិត្យ បន្ទាប់ពីនិយាយអំពីចំណុចនីមួយៗ។ តើនោះច្បាស់ទេ? តើអ្នកមានសំណួរអ្វីទេ? វាគួរមានលក្ខណៈសន្ទនាជាជាងការធ្វើវាជាបទបង្ហាញមួយ។
បន្ទាប់មក ខ្ញុំនឹងនិយាយអំពីសេវាផ្សេងទៀត។ ឥឡូវ នៅពេលខ្ញុំបានរៀបចំឲ្យអ្នកធ្វើដូចនេះរួចហើយ ស្រាប់តែអ្នកស្ថិតនៅជាមួយនរណាម្នាក់ដែលនិយាយថា “ល្អហើយ បើខ្ញុំផ្ដល់ឲ្យអ្នកនូវប្រាក់ 5ម៉ឺនដុល្លារ ឬ 10ម៉ឺនដុល្លារ ឬក៏1លានដុល្លារ សូមប្រាប់ខ្ញុំពីអ្វីដែលអ្នកនឹងធ្វើ” នោះអ្នកនឹងដឹងភ្លាមៗថាត្រូវទៅបន្ទាត់លេខ2 ហើយនិយាយថា “មិនអីទេ សូមឲ្យខ្ញុំពន្យល់ថាតើដំណើរការវិនិយោគប្រព្រឹត្តទៅដូចម្ដេច” ហើយខ្ញុំពន្យល់ពីដំណើរការនោះ។ [រូប]
រួចហើយ ខ្ញុំនឹងពន្យល់ពីការវិនិយោគ, ទស្សនវិជ្ជារបស់យើង។ បន្ទាប់មក ខ្ញុំនឹងចែករំលែកករណីសិក្សាមួយអំពីរបៀបដែលយើងជួយឲ្យភ្ញៀវចូលចិត្តពួកវា។ ឬក៏បើនរណាម្នាក់និយាយថា “មិនអីទេ សូមប្រាប់ខ្ញុំអំពីស្ថាប័នរបស់អ្នក” ខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំនឹងចូលទៅបន្ទាត់លេខ 1 ភ្លាមៗ។ [រូប] ខ្ញុំនឹងនិយាយអំពីសមាជិកក្រុមការងារសំខាន់ៗដែលជាផ្នែកមួយនៃក្រុមហ៊ុនខ្ញុំ។ ខ្ញុំនឹងនិយាយអំពីបុគ្គលិកគាំទ្រដែលយើងមាន ដើម្បីបំពេញតម្រូវការរបស់ពួកគេ ដែលនឹងទៅដោះស្រាយជាមួយពួកគេជាបន្តបន្ទាប់។ រួចហើយ ខ្ញុំនឹងអាចនិយាយអំពីក្រុមហ៊ុនរបស់ខ្ញុំ។ ចំណុចត្រង់នេះគឺថា ខ្ញុំអាចលេងមួយសប្បាយ។ ខ្ញុំអាចប្រាប់ពីអ្វីៗទាំងអស់នេះ ពីព្រោះខ្ញុំបានរៀបចំហើយ។ ខ្ញុំបានគិតរឿងទាំងអស់នេះអស់ហើយ។
អញ្ចឹង នៅពេលកម្មវិធីនេះមកដល់ យើងដឹងភ្លាម មែនហើយ យើងហៅកម្មវិធីនេះថា “ពេលសម្ដែង” ពីព្រោះដូចនឹង Robin Williams ដែរ ពេលមានការសម្ដែងមួយ ហើយនៅពេលការសម្ដែងមកដល់ គាត់នឹងចាប់ផ្ដើមភ្លាមតែម្ដង។ មែនហើយ នៅពេលមានការសម្ដែងមួយសម្រាប់អ្នក ប៉ុន្តែអ្នកខំប្រឹងធ្វើការខ្លាំងពេក ខុសពីអ្វីដែលមានក្នុងបទបង្ហាញនេះ។ ជាញយដង វាមានភាពច្របូកច្របល់ណាស់។ តើខ្ញុំអាចរៀបចំគំនិតរបស់ខ្ញុំដោយរបៀបណា? យើងមានស្លាយដ៍ខុសៗគ្នាជាច្រើន។ យើងអាចដាក់គំនិតខុសៗគ្នាជាច្រើនចូលក្នុងនោះ។ មានគំនិតផ្សេងៗគ្នាជាច្រើនដែលយើងអាចមាននៅទីនេះ។ អ្វីទាំងអស់ដែលយើងកំពុងធ្វើគឺរៀបចំគំនិតរបស់អ្នកនិងការគិតរបស់អ្នកទៅក្នុងផ្នែកផ្សេងគ្នាចំនួនប្រាំបួននេះ។ យើងដាក់ស្លាកឲ្យពួកវា ហើយខ្ញុំនឹងផ្ដល់ជូនអ្នកនូវទម្រង់មួយដើម្បីប្រាប់រឿងរបស់អ្នកតាមវិធីដែលច្បាស់ ខ្លីមានន័យ និងទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍។
ខ្ញុំនឹងបិទបាឋកថានេះ ដោយនិយាយបន្តិចអំពីរឿងនេះ។ តើយើងនឹងត្រូវដាក់វាចូលគ្នាយ៉ាងម៉េច ពីព្រោះវាពិតជាសំខាន់? ខ្ញុំនឹងនិយាយអំពីរឿងនេះច្រើនក្នុងសម័យប្រជុំពេលរសៀលរបស់យើង។ ជានិច្ចកាល យើងចង់ឲ្យមានការបើកមួយ; យើងមិនមែនចាប់ផ្ដើមភ្លាម ចូលធ្វើបទបង្ហាញរបស់យើងភ្លាមនោះទេ។ យើងមានអ្វីដែលហៅថា “Client-Centered Opener” (ការបើកផ្ដោតលើភ្ញៀវ)។ អ្វីដែលយើងនិយាយក្នុងពេល 60វិនាទីដំបូងនៃបទបង្ហាញរបស់យើង គឺជាផ្នែកដែលសំខាន់បំផុតនៃបទបង្ហាញនោះ។ តើអ្នកធ្វើឲ្យពួកគេគេងលក់ ឬក៏អ្នកអាចទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍របស់ពួកគេ? ផ្អែកលើការស្រាវជ្រាវរបស់យើង ខ្ញុំចង់ចែករំលែកវិធីមួយដែលយើងបានរកឃើញថាជាវិធីមួយអំពីរបៀបបើកសន្ទនាពិតប្រាកដ។ រួចហើយ ខ្ញុំនឹងចូលទៅតួសេចក្ដីនៃការងាររបស់ខ្ញុំតែម្ដង។ ខ្ញុំនឹងនិយាយអំពីសំណួរទី 1, 2 និង 3 បន្ទាប់មក អ្វីដែលសំខាន់បំផុត ដូចអ្នកអាចឃើញពីខាងក្រោមនេះគឺខ្ញុំមាន Benefit-Base Close (ការបិទផ្អែកលើផលប្រយោជន៍)។ [រូប]
តើអ្នកប៉ុន្មាននាក់ចូលចិត្តការបិទ? ខ្ញុំនឹងបង្ហាញអ្នកក្នុងសម័យប្រជុំរបស់យើងនាពេលរសៀលអំពីរបៀបដាក់បញ្ចូលគ្នាសម្រាប់ Benefit-Base Close។ ខ្ញុំនឹងបង្ហាញអ្នកពីប្រដាប់មួល។ ខ្ញុំនឹងបង្ហាញអ្នកពីជម្រៅនៃធនធាន។ ស្លាយដ៍នេះបង្ហាញថា ខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នកអាចធ្វើបទបង្ហាញនេះទាំងមូលដោយផ្ទាល់មាត់។ [រូប] អញ្ចឹង អ្នកប្រហែលជាមិនចាំបាច់ប្រើឧបករណ៍ធ្វើបទបង្ហាញទេ។ មនុស្សភាគច្រើនមិនប្រើឧបករណ៍ធ្វើបទបង្ហាញទេ។ វាមានប្រយោជន៍ក្នុងការស្វែងយល់តាមរយៈឧបករណ៍ធ្វើបទបង្ហាញសម្មតិកម្មនោះ និងបង្កើតការចងចាំក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេ មែនទេ? ប៉ុន្តែ អ្នកគួរអាចធ្វើវាដោយផ្ទាល់មាត់។
នៅពេលខ្ញុំណែនាំក្រុមការងាររួច ខ្ញុំអាចធ្វើបទបង្ហាញជាក់ស្ដែង។ ខ្ញុំអាចធ្វើវាសម្រាប់ពួកគេ ដោយសារខ្ញុំដឹងពីចំណុចនិយាយរបស់ពួកគេក្នុងផ្នែកផ្សេងៗគ្នាទាំងបីនេះ។ អញ្ចឹង អ្វីនឹងយកទៅដាក់ភ្នាល់? ជារឿងសំខាន់ពិតប្រាកដ។ អ្វីដែលយកទៅដាក់ភ្នាល់គឺម៉ាករបស់អ្នក, របៀបដែលអ្នកប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយភ្ញៀវទាំងនោះ ហើយខ្ញុំចង់ឲ្យប្រាកដថា ក្នុងពេលនោះ នៅពេលអ្នកនិយាយអំពីស្ថាប័នរបស់អ្នក ក្រុមហ៊ុនរបស់អ្នក នោះនៅទីបញ្ចប់ អ្នកនឹងរកឃើញវិធីមួយដែលច្បាស់ ខ្លីមានន័យ និងទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍។ អញ្ចឹង សូមចូលរួមជាមួយខ្ញុំបន្តទៀត ហើយយើងនឹងចូលកាន់តែជ្រៅច្រើនអំពីប្រធានបទទាំងនេះ។
